پهنه ‏بندی ریسک ‏پذیری سیل با استفاده از روش تصمیم ‏گیری چندمعیارۀ مبتنی بر استدلال شهودی دمپستر- شافر (مطالعۀ موردی: حوضۀ آبخیز نکارود)

سیل در میان سوانح طبیعی بیشترین خسارت را به بخش‏های مختلف کشور وارد می‏کند و به‏شدت در فعالیت‏های اقتصادی و اجتماعی تأثیر می‏گذارد. حوضة آبخیز نکارود به دلیل خصوصیات خاص محیطی مستعد رخداد سیل‏های متعدد و خطرناکی است. هدف از مطالعة حاضر پهنه‏بندی ریسک‏پذیری حوضة آبخیز نکارود ناشی از سیل با استفاده از روش تصمیم‏گیری چندمعیارة مبتنی بر استدلال شهودی است. برای برطرف‏کردن عدم قطعیت موجود در نظر کارشناسان متخصص در مورد درجة اهمیت معیارهای مؤثر در ریسک‏پذیری سیل، از تئوری استدلال شهودی و مدل دمپستر- شافر استفاده شده است. سپس، با بهره‏گیری از روش‏ تصمیم‏گیری چندمعیاره نقشة ریسک‏پذیری ناشی از سیل برای منطقه تهیه شده و در سطح زیرحوضه و کاربری‏های اراضی منطقه تحلیل شده است. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از بررسی طبقات مختلف ریسک‏پذیری، زیرحوضة پایاب نکا و سراب نکا به ترتیب بیشترین و کمترین مساحتِ مربوط به طبقة ریسک زیاد و خیلی زیاد را به خود اختصاص داده‏اند. همچنین، برای کاربری‏های جنگل انبوه، جنگل تنک، و مرتع نسبت مساحت طبقة ریسک کم و خیلی کم بیشتر از نسبت مساحت طبقة ریسک زیاد و خیلی زیاد است؛ ولی این نسبت برای کاربری‏های ساخته‏شده، زراعی، و باغ و آبی برعکس است.